Dag 1

12 juli 2016 - Orlando, Florida, Verenigde Staten

Om 7.50 verlaat ik, iets wat gespannen mijn hotel. Ik heb al 10 keer gecontroleerd of ik al mijn papieren bij me heb. Onderweg naar het Hilton voel ik me echt nerveus worden. Zou een kind zijn eerste schooldag ook zo beleven? Of is het niet alleen de eerste schooldag, maar bekruipt hem of haar dit gevoel na iedere zomervakantie? Ik hoop van niet. Aangekomen bij het Hilton hoe ik alleen maar de drukte te volgen. Ik ga een gang links in omdat de pijl op het bordje me daarheen wijst. Ik kan mijn ogen bijna niet geloven. Het lijkt wel een soort Kermis. Een Kermis van boeken en tools voor in je klas. Kagan heeft werkelijk voor elk moment in je klas een boek geschreven of een oplossing bedacht in de vorm van een tool. Tools voor zowel op de computer als bijv dobbelstenen met beginwoorden voor goede vragen. Ik ga opzoek naar de in check balie voor Kagan Structures Level1. De langste rij, ik was er al bang voor. Na een lange tijd wachten ben ik aan de beurt. Met de Amerikaanse vriendelijk word ik welkom geheten. Geloof me je voelt je meer dan welkom. Een soort speciaal. Iedereen begroet je en zegt dat hij of zij zo blij of bevoorrecht is om je te ontmoeten. Ik lach dan steeds vriendelijk en zeg nice to meet you to... Er wordt druk gezocht naar mijn papieren. Niet te vinden. Er komt zelfs versterking bij. Dan worden mijn papieren nog eens goed onder de loup genomen. Ik vind het bijna net zo spannend als bij de douane meneer. Laurie Kagan komt erbij. Zij zegt de verlossende woorden. Oh je bent internationaal, we hebben een speciale incheckbalie voor Internationale mensen. Laat me je er heen brengen. Pfieuw het komt dus goed. Bij de Internationale balie krijg ik mijn badge, lunchbonnen en wordt mij verteld waar mijn training is. Ik mag bij Tom, hun beste trainer. Onzichtbaar doe ik een vreugde dansje. Ik val ( alweer) met mijn neus in de boter. In Nederland kreeg ik de beste trainer en nu weer. Onderweg naar mijn lokaal kom ik mijn Nederlandse trainer tegen. Die heel haar team aan mij voorstelt. Dan tikt ze Spencer Kagan aan. Kijk Kagan dit is de winnaar van Nederland. Hij schudt mijn hand en we gaan op de foto. Ik ben een beetje stil van heel het gebeuren.
De trainen is leerzaam dag 1. Hoewel ik veel herken hoor ik ook nieuwe dingen. Nieuwe dingen die ik in Nederland direct kan toepassen. Daar hou ik van.
Aan het einde van dag ben ik uitgenodigd op de Internationale receptie. Waar we ervaringen van over de hele wereld met elkaar uitwisselen. Door deze eerste dag is mijn reis al voor 100% geslaagd. Wat een totaal andere wereld hier. Waren Nederlands ook maar wat meer spontaan. Niks is hier te gek, niemand vindt iets van een ander gek. Tolerantie noemen wij dat met een mooi woord. Maar mij Nederlands kunnen nog veel leren van de Amerikanen. Nu moet ik gaan rennen. Training dag 2 begint over 45 min. Tot snel.

Foto’s

3 Reacties

  1. Marian Cullens:
    12 juli 2016
    Superleuk om te lezen. Hoe gaat het met het Engels? Lijkt me erg lastig om te volgen. Erg vermoeiend denk ik?
  2. Tamara Kamman:
    13 juli 2016
    Hoi Marian,

    Gelukkig is mijn Engels aardig op orde. Vandaag was het af en toe lastig omdat ze bepaalde termen gebruikte die ik niet kende. Hier bepaalt elke staat zelf hoe je les MOET geven. Terwijl bij ons de doelen vaststaan, maar elke school de vrijheid heeft om het onderwijs naar eigen inzicht in te richten. Dat maakt de gesprekken soms lastig.
    Maar het is zo gaaf om hier een opleiding te doen.
  3. Marian Cullens:
    13 juli 2016
    Goed om te horen dat het goed gaat met de taal . Echt een mooie kans om dit op internationaal niveau te beleven, een ervaring rijker! Geniet!